Poruszając tematy związane z protetyką i uzupełnianiem braków zębowych nie sposób pominąć temat  u uzupełnień protetycznych wykonywanych na implantach, czyli implantoprotetyki. W poprzednich artykułach wytłumaczyliśmy co to są i jakie są wskazania do wykonania koron i mostów protetycznych. Mowa była o uzupełnieniach wykonywanych na własnych zębach. W dzisiejszym artykule opowiemy o możliwościach wykonania tych uzupełnień na implantach.

Jak dobrze wiemy, implant to niewielka, tytanowa śruba, która po wszczepieniu w kość zastępuje korzeń zęba. Na takim implancie, po zamontowaniu odpowiedniego łącznika , można osadzić uzupełnienie protetyczne. Planując takie uzupełnienie lekarz protetyk dokonuje analizy warunków zgryzowych u pacjenta. Proponuje uzupełnienia, które uwzględniają indywidualne jego potrzeby, kładąc nacisk na funkcjonalność i estetykę. Bardzo istotna jest analiza modeli gipsowych, aby przyszłą odbudowę wykonać zgodnie z regułami fizjologii i fizyki nie zaniedbując przy tym oczywiście kosmetyki. Odbudowując skomplikowany układ gryzienia musimy wykluczyć przeciążenia, które mogłyby powodować dolegliwości bólowe lub co gorsza mogą uszkodzić wewnątrzkostną część implantu .

Chirurg wszczepia implanty według wskazań protetyka. Nie zawsze wszczepia się tyle implantów ile zębów brakuje. Różnorodne długości i średnice implantów umożliwiają optymalne, indywidualne dopasowanie ich do kości szczęk pacjenta. Mając tak solidne oparcie, jakim jest wygojony w kości implant, pobieramy wyciski i przystępujemy do odbudowania brakujących zębów. Dalszą pracę przejmuje laboratorium protetyczne gdzie pod kontrolą lekarza powstają przyszłe ‐ nowe zęby. W implant wkręca się łącznik, dzięki któremu będzie mógł być zamocowany pojedynczy ząb, zespół zębów (most), a nawet proteza. Ważne jest też, aby zapewnić dobry dostęp dla czyszczenia szczoteczką oraz nie wytwarzać miejsc w których mogłyby zalegać resztki pokarmowe.

Jeśli chodzi o korony na implantach to korona taka jest trwale przykręcona śrubką do implantu, od niewidocznej strony lub jest cementowana na tzw. łączniku jak korona na własnym zębie. Sposoby mocowania nadbudowy protetycznej na implantach są różne dla różnych systemów.

Korony na implantach dotyczą głównie braków pojedynczych, w przypadku większych braków opcją wartą rozważenia są mosty na implantach. Filarami dla takiego mostu mogą być same implanty lub może to być kombinacja mieszana – implant z jednej strony, z drugiej własny ząb. Most łączący implant z zębem własnym nie wykazuje gorszej prognozy okresu użytkowania niż most oparty wyłącznie na wszczepach. Jako filary dla mostów opartych na implancie i zębie wskazane są szczególnie zęby już koronowane, bądź też wymagające koronowania, przez co można zrezygnować z osadzania sąsiedniego implantu. Inaczej zaleca się nienaruszanie zębów własnych i stosowanie mostu opartego tylko na implantach. Wszystkie te rozwiązania zaleca się szczególnie tym osobom, które mają kłopoty z przyzwyczajeniem się do wyjmowanych protez oraz w przypadkach, gdy szkoda jest nam szlifować zęby własne. Ponadto do zalet mostu na implantach należą także ograniczenie kosztów leczenia implantoprotetycznego, gdyż ogranicza się liczbę potrzebnych do odbudowy implantów. Na zmniejszenie ceny całości ma również wpływ to, że korona protetyczna w przęśle mostu jest o połowę tańsza niż korona umocowana bezpośrednio na implancie. Ta różnica w cenie wynika z tego, że nie ma wówczas kosztu dodatkowego łącznika implantologicznego.